Tinalakay ng nakaraang klase ang marxismong panananaw muli sa peminismo. Muli, ikinlaro na ang pinaghuhugutan ng mga pangangatwiran ng mga marxistang ideya ay ang siyentipikong pananaw na tayong mga tao ay mga nialang na may mga pangangailangan.
Ang kasarian nga ba ay likas na bahagi ng ating pagkatao, o kinasasanayan habang tayo ay tumatanda sa ilalim ng impluwensya ng ating kapaligiran? Ano nga ba ang mas dapat na pagmasdan, ang haba ng pagkakataong maisatao ang nakikita sa paligid, o and lalim ng katauhan niya kung saan matatagpuan ang katangiang nakamit nung siya’y ipinanganak?
Bago muna natin sagutin ang tanong na iyan, nararapat lang na magdaan muna ako sa masusing panunuri ng aking sariling talambuhay. Ngunit hindi sapat ang isang pahina para gawin ito, kaya isasakonteksto ko nalang sa usapang “haba at lalim” ang aking pananaw dito. Ang pagbabago sa pagnanais ay hindi na bago, at din na rin kakaiba sa lipunan – ito ay isang bagay na mapagsasangayunan ng mga manunulat, sikologo, at iba pang mga dalub-agham panlipunan. Ngunit kung sa uri din lang naman ng pagbabago ang paguusapan, ang pagtataunan lang naman diyan ay ang sanhi ng mga pagbabagong ito. Kung ito ba ay dulot ng lipunan, o dulot ng sariling pisikal na pangangatawan?
Tinalakay ang pinagkaiba ng mga kalalakihan sa kababaihan.
Inulat ng apat na grupo ang mga pagkakaibang pisikal at paskilos. Umugat sa hormones, hanggang ipinaliwanag ang mga ari, at sa humantong ito sa mga kilos ng tao. Bukod dito, marami pang paguugnay ang naganap para maipaliwanag ito ng husto – ito ay dahil hindi sapat ang pagiging maalam ngunit mahalaga rin na naisasabuhay ang kaalaman.
Bakit lalake ang kadalasang gumagastos sa kasal? Bakit babae ang nanay na naiiwan sa bahay para maglinis? Bakit lalake ang mas sabik sa pagtatalik ngunit babae naman ang nabubuntis?
Maraming tanong ang bumabalot sa usaping kasarian. Maraming puwang ang dapat punan. Ngunit hindi natin pahihirapan ang ating mga sarili kung sa byolohikong pagaaral ang ating pagbabasehan, dahil doon, madali lang ang sabihing may titi ka o may puki. Mahirap lamang dito ay ang kulang-kulang nagiisang porsyento ng ating pangdaigdigan populasyon na may di-tiyak na kasarian, o ang tinatawag na ngang “Hermaphrodites.” Dahil sa mundong ito, hindi natin matatakpan ng libro, ng papel, o ng kahit anong pang-akademikong bagay ang hubad na katotohanan ukol sa pagkakaiba-iba ng kasarian ng tao. Bagkus, ito pa ang magpapalawig ng ating kaalaman para punan ang mga puwang.
Siguro dahil sa tayong mga tao ay komplikadong mga nilalang, ganun na nga kahirap ang tukuyin ang isang bahagi ng ating pagkatao. Maging man ito sa pangangatawan o sa kilos, sa pagturing sa sarili o sa pagpili ng kabyak; hindi madaling tiyaking kinabibilangan mo ang sangkababaihan o ang sangkalalakihan. Hindi rin magiging madadli kun hindi tayo bukas sa iba’t ibang kaisipan, maging ito ay katotohanan o teyorya pa lamang. Dahil ang bukas na isip, malayo ang mararating. Muli, ang kaalaman ay mahalaga.
Sa ating lipunan, wala kang mararating kung puro na lamang kaalaman ang laman ng buhay mo. Kaya naman, mainam na naisasabuhay mo ito – kung peminista ka, panindigan mo at ipaglaban mo ang mga isyung ito, kung aktibista ka, di lang sapat na nagsisisigaw ka sa hanging di ka naman papansinin, at kung iskolar ka, maging bukas sa bagong mga pananaw. Kaya naman kaming mga magaaral, hindi sa paper, sa notebook o sa exam dapat nagtatapos ang napagaralan, ito ay isinasagawa rin, ito ay dapat may ganap na impluwensya sa aming pananaw.
Ang babae at ang lalake - hindi na yan bago sa pandinig naming kabataan, ngunit pwede natin itong hugutan ng aral, lalu na’t kung sisimulan natin ang pagaral sa kasarian.
November 2, 2008 Kosovo declared its independence as the Republic of Kosovo with Pristina as its capital.
International Acclaims
The United States of America, Albania, Austria, Australia, Germany, Italy, France, Turkey, The United Kingdom, The Republic of China (Taiwan) have expressed their support of Kosovo’s independence only a few days after its declaration. To day, there are 65 member states of the United Nations that recognize Kosovo as an independent Republic. Kosovo is also now a member of the International Monetary Fund (or IMF) and the World Bank.
a member country of the IMF and World Bank as the Republic of Kosovo.
Russian, China, Spain and a few other countries however have not recognized it. Russia among some other European countries considers it illegal. With Russia and China having veto powers in the United Nations, Kosovo has yet to apply for official membership to the United Nations. Kirill Gevorgian, Russia's ambassador to the Netherlands presentedRussia’s reasons as to why it does not recognize Kosovo’s declaration of independence at a UN court meeting in Prague last December 8, 2009. He sites that Kosovo's declaration of independence specifically violated UN Security Council Resolution 1244 -- the June 1999 resolution that placed Kosovo under an interim UN administration and authorized a NATO-led peacekeeping force in Kosovo.
Kosovo as a Country
Although Kosovo has been the poorest province of the Yugoslavian Federation for the longest time, and despite the inadequate subsidies and economic stimulation from its former state, it shows a competitive spirit in terms of its economy and other aspects. It has the second largest coal reserves in Europe and has set its standards to the standards of a competitive European country since its declaration of independence in 2008.
Kosovo seeks to be recognized worldwide as a competitive market as it is a free trade market having a liberal trade regime. And so far, the Republic of Kosovo has been enjoying quite a stable macroeconomic condition.
Intrinsic Independence
Seeing Kosovo as an efficient independent country today is the benchmark of this debate. Thus, it just proves that the independence of Kosovo is rightful and just.
Pat Cox, former President of the European Parliament argued;
"Kosovo has nowhere left to go other than independence. Returning to a state relationship with Serbia is anathema to the 90 per cent of the population that is ethnic Albanian, and forcing such a solution would reignite war. Any protectorate option would be seen by Kosovo Albanians as merely the buying of time at their expense."
90% of citizens of Kosovo do want Independence, what other opinions matter in this case? I believe that this self-sufficiency not just in words or opinions, but in actual practice, in actual plans, is a proof that Kosovo indeed, deserves its independence.
MICKEY EVA---
4th yr. BS Geography,
University of the Philippines - Diliman,
| Vice Chairperson, CSSP Student Council 11-12 | Councilor, CSSP Student Council 10-11,
Member:
UP ETC (Economics Towards Consciousness),
UP Alyansa,
Youth for Christ,
The Geographic Society of UP,
UP Environmental Society (VP for Publicity),
Buklod CSSP,
UP Baguio Philosophy Circle,
Youth for Chiz,
UP Danceworks
Participant:
Mondialogo UNESCO International school contest,
Y4C Student Leaders' Conference,
Move my Chiz Relief Operations for Ondoy Victims,
The Role of the Youth on Neoliberal Globalization Forum with Joma Sison
Writer:
Outcrop (UP Baguio Official Publication, member of Solidaridad and CEGP) (2008),
TABAK-Baguio (Writers' Pool) (2008)
Soloist:
The Albay Trilogy Dance Drama Concert in Legaspi City
Recepient:
Dance Drama Award,
Benedictus Loyalty Award,
Sr. Hoelzer Family Award and the Third-Generation Agnesian Award, UP Diliman College Scholar Merits
